کد مطلب:49784
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:7
چرا در قرآن گاهي پيامبران و صديقين و شهداء و صالحين از هم تفكيك شده و گاهي تلفيق شده اند
ضمن تقدير از دقت شما در آيات قرآن، بايد عرض كنيم كه اگر مشاهده مي شود در يك جا مثل آيه 69 سوره «نساء» كساني را كه در اثر اطاعت از خدا و رسول او مشمول نعمت هاي خدا واقع شده اند در كنار هم ذكر كرده است و در موارد ديگر مثل آيه 130 سوره «بقره» حضرت ابراهيم(ع) را به عنوان يكي از صالحان ذكر كرده است و همين طور در سوره «يوسف» آن بزرگوار را از بندگان مخلص شمرده است و... هيچ گونه منافاتي بين اين آيات وجود ندارد و اين مطلب شايع است كه در قرآن و روايات، گاهي چند دسته يا طائفه -كه همه مشمول يك حكم هستند- دنبال هم ذكر مي شوند و گاهي نيز به طور جداگانه بيان مي گردند هم چنين گاهي مطلبي را به صورت يك قانون يا حكم كلي ذكر مي كنند، سپس افراد يا گروهي را به عنوان مصاديق آن حكم كلي معرفي مي نمايند؛ مثلاً در همين آيه خداوند به صورت كلي فرموده است: «هر كس از خدا و رسول او اطاعت كرد از جمله كساني است كه خدا او را مشمول نعمت هاي خاص خودش قرار مي دهد و وي در قيامت رفيق و همنشين پيامبران، صالحان و شهيدان خواهد بود». در آيات ديگر نيز نمونه اي از اين افراد را معرفي كرده است.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.